نبش
این نوشتار نه دغدغه مخاطب دارد نه نگرانی کسب هویت متنی ادبی! بی ادعا زاده شده تا تنها زندگی کند و درک شود!درست مثل دن کیشوت!نبش
این نوشتار نه دغدغه مخاطب دارد نه نگرانی کسب هویت متنی ادبی! بی ادعا زاده شده تا تنها زندگی کند و درک شود!درست مثل دن کیشوت!
دوستی برای تمام فصول
این آهنگ هم تقدیم به آرمان 
، دوستی برای تمام فصول !!
همونی که عاشقش بودی و همیشه صدات کم میاورد مقابلش ! به یاد همه ی خاطرات مون .. چه شلم و سیگارهای دونفره و چه حرف و شوخی و خنده هایی ! اون کاراکتر خیالی همسایه ! تجربه های مگو ... نقطه ی عطف من نبودی ولی آرامش،پناه و تعادلی که تو بخشیدی هربار منو تا نقطه ی عطف دیگرم هدایت کرد! و تو ماندی در جایگاه خودت پس از هر نقطه ی عطفی ! در سردی و گرمی روابط و دنیای شخصی و مشترکمون، در هر چهار فصل رابطه مون ! درک بالا و متقابل ما در رفاقت که نشانه ی تکامل گام به گام و سطح بالای شخصیتی ماست 
آن چیزی که ما در دوستی رعایت و درک می کنیم کار هر کسی نیست و نشان از رشد تماشایی و نادر و تحسین برانگیز شخصیت های بالغی و رفاقتی ماست !! 
الگو و نمونه ای که تا به حال ندیدم و خیلی ها می تونند ازش درس بگیرند ! البته هنوز مونده تا چند چیز دیگه هم بهت یاد بدم .. ولی خودمونیم تداوم یک رفاقت آن هم در این سطح و با این غلظت و زمان سپری شده ی مشترک کار کم نظیریه ! مرسی پسر .. فدای تو نص !! 
Lyrics:
Speak to me
For I have seen
Your waning smile
Your scars concealed
So far from home, do you know you're not alone
Sleep tonight
Sweet summerlight
Scattered yesterdays, the past is far away
How fast time passed by
The transience of life
Those wasted moments won't return
And we will never feel again
Beyond my dreams
Ever with me
You flash before my eyes, a final fading sigh
But the sun will (always) rise
And tears will dry
Of all that is to come, the dream has just begun
And time is speeding by
The transience of life
Those wasted moments wont return
And we will never feel again ...
قبول !!!!
قبول !!! (;
آن پرده های مخمل دیروز را خواب دیده ام شاید
بگذار من شعر را بخوانم
خوانده نخواهم شد
عریان بودم پیچیده مخمل ارغوانی
به درد نسیدم چون شاعره محزون
چشمی به من نبود از انتظار زایش
تکرار شده در حجمی روبرویم نشسته ، منی به تماشای من
بگذار من شعر را بخوانم ، خوانده نخواهم شد
سلام
خیلی کارت درسته لعنتی
فکر نمیکردم روزی برسه که اوضاع این قدر سخت بشه !!!
به نظرم تو ادم بی شرافتی هستی
برای پست قبلیتون:
عقل (شاید باید میگفتم دیوونگی!!!) جنبه آماری نداره
چه قدر مسخرست دیدن ۹۹/۹۹درصدی که دارن توی لجن دست و پا میزنن
و چه قدر ترسناکه اگه بی مقدمه با یه پلان از بالا ببینی خودتم داری سقوط میکنی تو مرداب یا... دیگه سقوط کردی و کارت تمومه!!