نتونستم این متن رو بدون این آهنگ بذارم .. تقدیم به تویی که خوش سلیقه ترین و هم حس ترین کسی بودی که در موسیقی مورد علاقه ام دیدم ... به قلب بزرگ و نگاه آرام و چشمان منتظر و مهربونت :
********************************
هرگز فراموش نخواهم کرد که بر هم زننده ی همه ی قواعد و قوانین زندگی و شخصیت و دنیای من بودی ! با دنیایی خاطره در هر گوشه ی این شهر ... خالق شدیدترین و ناب ترین حس ها و تجربه های زندگیم ... خلاق ترین و خوش ذوق ترین سازنده ی بازیهای عاشقانه ...سازنده ی زیباترین و آزادترین و عمیق ترین و رها ترین خنده هایم .. خنده هایم .. خوشی هایم ... میری و می مونم با این همه کوچه .. کافه .. خیابون .. مغازه .. آهنگ ها .. مترو .. میدون .. شرکت .. پیچ راه پله .. عوارضی .. هفت تیر .. جار .. و هزاران خاطره ی دیگه .. از هر کدام به تنهایی بسیار خواهم نوشت .. این متن نیز بهانه ای ست برای یاد کردن از آن سوگواره ی بی همتا .. آنچه آن روز بودم را هرگز تجربه نکرده بودم ...
آمدی بی توقع، نجاتم دادی ، جان دوباره بخشیدی و رفتی .. صدها و هزاران صفحه از اسمهای تو ، از نشانه های ما ، از لقب های من ، از بازیهای مشترک ، از شوخی ها ، سمبلها ، خاطرات تلخ و شیرین ، آرزوها و قولها و نقش هایت بر این چار دیواری متروک رنگ و رو رفته - که هر چه دارد و به هر چه می بالد همین هاست - می توانم بنویسم ولی ... خودخواهی و سنگدلی کردم تا جاودانه بمانیم و تاوان ضربه های شلاق گذشته و گسل های آینده و غبار زمان و تکرار و زوال ناگزیر ! رو ندیم ..منو ببخش بابت این فلسفه ی نا آزموده که همیشه تو و اون عشق بی پایان بی رقیبت رو می رنجوند! کوندرا میگه :
توما از شک و دودلی خود شرمسار بود . این تردید زیباترین لحظه ی عمرش را از هر معنایی تهی می ساخت. توما خود را سخت سرزنش می کرد ، اما سر انجام دریافت که شک و تردید امری کاملاْ طبیعی است : آدمی هرگز از آنچه باید بخواهد ، آگاهی ندارد ، زیرا زندگی یک بار بیش نیست و نمی توان آن را با زندگیهای گذشته مقایسه کرد و یا در آینده تصحیح نمود .
- با ترزا بودن بهتر است یا تنها ماندن ؟
هیچ وسیله ای برای تشخیص تصمیم درست وجود ندارد ، زیرا هیچ مقایسه ای امکان پذیر نیست . در زندگی با همه چیز برای نخستین بار برخورد می کنیم . مانند هنرپیشه ای که بدون تمرین وارد صحنه شود . اما اگر اولین تمرین زندگی ، خود زندگی باشد ، پس برای زندگی چه ارزشی می توان قائل شد ؟ اینست که زندگی همیشه به یک طرح شباهت دارد ...
********************************
و این هم آهنگ حماسه ی حضور تو با رقص های ذهنی من !! یکی از هزاران خاطره ی مشترک ما ... منو ببخش شیدرخ پاک .. منو ببخش بی همتا ...
