در این عصر جمعه ی لعنتی دلگیر ، در حسرت حس و لذتی بی رقیب و بی پایان و وصف ناپذیر می سوزم که هرگز به دست نخواهم آورد ! آن هم گیتار زدن در کنار گروه جاودانه ی پینک فلوید ! فریاد خشمم با آهنگ زیبای Sorrow  خلسه ی زیبای Cluster One که روح رو از تنم جدا می کنه ! جنون سرعتم با آهنگ Keep Talking  و ده ها آهنگی که هر کدام حسی رو درونت متولد می کنند و رشد می دهند و به اوج می رسانند ! آخ که چه لذتی می داشت هم پایشان نواختن زیر اون نورها .. فکرش رو هم نمیشه کرد !

چه لذتی رو از دست دادم ! چه زیبا جاودانه شدند ! این است راز جاودانگی !!