صدای ناقوس ها بلندتر و بلندتر و بلندتر ...

ساعت ۴ عصر ... مستی بی وحشت !

Take Me To Bad (From Lolita)-Download

در رنج یک پایان، روزهاست که عصب می کشم! شیارهای عمیقش، از شمایل همیشه ی رایج و همیشگی خارجم کرد! و شد بهانه ی تداوم در نتیجه ی کشف و درک معنا!! بی نیازی این آهنگ از همه ی ملاک های رایج مورد پسند واقع شدن در گوش و ذهن همگان و در عین حال در اوج زیبایی و وصف ناپذیری قرینه ی تو و حضور توست ! با هم از خامی و حماقت و ساده لوحی اعتقاد و باور به بی پایانی و ابدیت مطلق ! گذشتیم هر چند تلخ و جانکاه ! چرا که فاصله ی مشهود و فاحش جسم و ذهن را دیدیم و اسیر گسل ما بین شان نشدیم ! هر چند گزنده و بغض آلود ! به آینده کوچ می کنیم با کوله بار دلخوشی مرور و بازی و بغض و افتخار این خاطرات و تجربیات و لحظات ...

این ساختمون رو یادته ؟

و این سر در رو ؟ صبح ها ؟ صبحی که ...

و این پلاک ۲۱ !! زنده گی به چه ساده گی از این اتفاقات شکل می گیره ! و برای نتیجه ی دردآور یا سکر آور هیچ اتفاقی هم نمی ایسته و بغض نمی کنه ! مگر میان پرده ها زمان و فرصت لحظه ای بغض گشایی بهمان بدهد !! کوچه ی جار! پلاک ۲۱ - واحد ...

آیفون ... بله ؟!! سیاوشم !

چطور یک کلمه ی بی جان می تونه ضرباهنگ و ملودی صداها رو که یادآور حجم ویران کننده ای از خاطراتند نشان بده ؟ آره تنها صداست که ... !

مستی رسواییست ! ته این شیشه ی بنفش ! جلوی ادامه ش رو گرفته انگار !! هم گام این اتفاق بذار بگم گاه فکر می کنم که :

شاید همه ی تراژدی های جهان از نا هم زمانی یک نیاز و خواهش و درک در دو نفر در یک دوره ی تجربه ی مشترک خلق میشه!

و وای به زمانی که اینو درک می کنی ! و معتقدی که زندگی هر نفر می تونه به تعداد عقب و جلو شدن ثانیه های زندگیش تغییر کنه ! هر ثانیه یک شکل از زندگی !! شاید ضربدر تعداد حالات متصور برای او در مقاطع عمل و تصمیم گیری .. شاید باز هم ضربدر جسارت هایش در تخیل و تصویر سازی و تابو شکنی که امکان زندگی های دیگر رو برایش ایجاد می کنه حتی در ذهن !! و شاید ضربدر ... این رشته پایان نداره بی پایان !! و ما کجای زندگی ایستاده ایم؟ یک گوشه بودیم و نواختیم و رفتیم ! هر چه شکوهمندتر و ماندگار تر ... ادامه را بدین گونه بنواز بی همتا !

و ... این هم تم و ضرباهنگ ذهن من در مرور آنچه گذشت بر ما ...